ΕΦΗΜΕΡΙΟΙ Ι.Ν.ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, στόν ὁποῖο βρισκόμαστε αὐτή τή στιγμή, χτίστηκε τή δεκαετία τοῦ 1850.

Ὁ ρυθμός τοῦ Ναοῦ εἶναι τρίκλιτη βασιλική, στήν ὁποία κατά τούς νεότερους χρόνους ἔχουν προστεθεῖ ὁ νάρθηκας, τό καμπαναριό καί ἡ αἴθουσα μνημοσύνων. Ἐσωτερικά καταργήθηκε ὁ γυναικωνίτης, ὁ ὁποῖος ἦταν ἐκεῖ πού βρίσκεται ἡ ἁγιογραφία τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου.

Παλαιότερα, στήν ἴδια θέση, ποῦ εἶναι ὁ σημερινός ναός, ὑπῆρχε ἕνας ἄλλος, ὁ ὁποῖος ἦταν ἀφιερωμένος στή μνήμη τοῦ Προφήτη Ἠλία.

Ὁ ναός τοῦ Προφήτη Ἠλία εἶχε ὑποστεῖ μεγάλη καταστροφή, ὅταν ὁ τουρκικός στρατός πυρπόλησε τόν οἰκισμό κατά τήν Ἐπανά­σταση τοῦ 1821.  Ἡ οἰκονομική κρίση, ἡ μείωση τοῦ πληθυσμοῦ καί οἱ διαδικασίες παραχώρησης ἄδειας γιά τό κτίσιμο τοῦ κατεστραμμένου ἱεροῦ κτίσματος καθυστέρησαν περίπου 40 χρόνια. Ἡ μαρμάρινη ἐπιγραφή πού βρίσκεται στήν κεντρική εἴσοδο τοῦ ναοῦ καθορίζει ὡς ἔτος ἀνοικοδόμησης τό 1856. Ὁ ἐντοπισμός ὅμως, μιᾶς ἐπιγραφῆς στό ὑπέδαφος τῆς αὐλῆς τοῦ ναοῦ, ἀνατρέπει τήν χρονολογία τῆς ἀνοικοδόμησης, ἀφοῦ πάνω ἔχει χαραγμένο τό ἔτος 1858.

Κατά τήν διάρκεια τῆς ἀνοικοδόμησης παρουσιάστηκε μιά φιλονικία μεταξύ τῶν κατοίκων γιά τόν πολιοῦχο ἅγιό του ναοῦ, ἡ ὁποία τελικά κατέληξε στήν μετονομασία του. Μέ τόν τρόπο αὐτό ὁ νέος ναός ἀφιερώθηκε στόν Ἅγιο Γεώργιο, ἀλλά ἡ πανήγυρη τῆς ἐνορίας διατήρησε τήν παλαιά της ἡμερομηνία ( δηλ. 20 Ἰουλίου).

Ὁ νέος ναός διατήρησε τίς φορητές εἰκόνες τοῦ ναοῦ τοῦ Προφήτη Ἠλία καί κοσμήθηκε μέ νεότερες, οἱ ὁποῖες προῆλθαν ἀπό ἐργαστήρια ἁγιογράφων μοναχῶν του Ἁγίου Ὅρους.

Ἐκτός ἀπό τήν προσφορά τῶν κατοίκων στήν ὅλη δημιουργία τοῦ νέου ναοῦ, σημαντικό ὑπῆρξε τό ἀφιερωτικό ἔργο τοῦ Βατο­παιδινοῦ ἱερομονάχου Ἀγαθαγγέλου, ὁ ὁποῖος καταγόταν ἀπό τό Νεοχώρι. Μέχρι τά  μέσα της δεκαετίας τοῦ 1910, ὁ Ἀγαθάγγελος εἶχε ἀφιερώσει στό ναό μεγάλο ὀρειχάλκινο πολυέλαιο καί κηροπήγιο, κεντητό ἐπιτάφιο, εὐαγγέλιο, ἱερατικά ἄμφια καί φορητές εἰκόνες γιά τό πάνω μέρος τοῦ τέμπλου. Κάποια ἀπό αὐτά σώζονται μέχρι σήμερα.

Ὁ ναός ἔπαθε ζημιές κατά τόν σεισμό τοῦ 1932 καί γιά ἀρκετά χρόνια παρέμεινε μέ τίς ζημιές. Στό τρίτο τέταρτό του 20ου αἰώνα ὁ ναός σοφατίστηκε ἐξωτερικά καί γιά ὁλόκληρες δεκαετίες ἔκρυψε τό παλαιό του  κάλλος.

Ἀπό τό 2005 χάρη στήν διαθήκη πού ἄφησε μιά συγχωριανή μας, ὁ ναός ἀναδεικνύει καί πάλι τήν παλαιά του κατάσταση καί ἀπο­τελεῖ ἐκτός ἀπό πνευματικό χῶρο κι ἕνα ἀρχιτεκτονικό καί ἱστο­ρικό στολίδι τοῦ τόπου.

 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ

 

Μετόχι Ιεράς Μονή Χιλανδαρίου, Κάκκαβος Ιερισσού